Περιεχόμενο
Η μέντα είναι αναμφίβολα ένα από τα πιο αγαπημένα φυτά για τους κηπουρούς. Είναι ανεπιτήδευτο, αναπτύσσεται καλά σε πολλές περιοχές, δεν παγώνει το χειμώνα. Έχει πολλές χρήσιμες ιδιότητες και μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί στο μαγείρεμα. Ένα από τα είδη αυτής της τεράστιας οικογένειας είναι το ορεινό δυόσμο, το οποίο είναι ένα φαρμακευτικό και διακοσμητικό φυτό.
Πώς είναι το βουνό μέντα;
Η ορεινή μέντα είναι ένα πολυετές βότανο. Σε αντίθεση με το όνομά του, δεν βρίσκεται καθόλου στα βουνά, προτιμώντας υγρές εκτάσεις κατά μήκος ποταμών και ρευμάτων, λιβάδια με πλημμύρες με αμμώδες ή εύφορο έδαφος, και μερικές φορές εμφανίζεται επίσης σε ξηρές περιοχές. Στη Ρωσία, αναπτύσσεται κυρίως στις νότιες περιοχές, καθώς και στον Καύκασο. Βρίσκεται στις χώρες της Μεσογείου, στην Ασία, καθώς και στην Αμερική.
Το ορεινό δυόσμο έχει σκληρό μονό στέλεχος μήκους 0,4-0,8 μ. Είναι τετραεδρικό, ανοιχτό πράσινο. Τα φύλλα είναι πράσινα, στενά, λογχοειδή, με ευδιάκριτες φλέβες, χαμηλωμένα, διατεταγμένα σε ζεύγη. Η ταξιανθία είναι μια ασπίδα μικρών λευκών λουλουδιών με μοβ τελείες.
Η χρήση της ορεινής μέντας στο μαγείρεμα
Η κύρια χρήση της μέντας βουνού είναι στο μαγείρεμα. Για την παρασκευή διαφόρων πιάτων, χρησιμοποιούνται φρέσκα και αποξηραμένα φυτά. Από την άποψη αυτή, τα φύλλα έχουν τη μεγαλύτερη αξία στη μέντα του βουνού, περιέχουν τη μεγαλύτερη ποσότητα αρωματικών ενώσεων που δίνουν μια συγκεκριμένη γεύση και άρωμα.
Ποιο είναι το άρωμα της μέντας βουνού
Χαρακτηριστικό γνώρισμα όλων των φυτών μέντας είναι το άρωμά τους. Προέρχεται από τα αιθέρια έλαια που βρίσκονται σε μεγάλες ποσότητες στα φύλλα. Εκτός από τη χαρακτηριστική οσμή, όταν τρώτε δυόσμο, παίρνετε μια αίσθηση φρεσκάδας και κρύου στο στόμα σας. Αυτή η ιδιότητα χρησιμοποιείται ευρέως από ειδικούς μαγειρικής σε όλο τον κόσμο.
Πού να προσθέσετε δυόσμο
Η ορεινή μέντα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ένα από τα συστατικά σε ένα μείγμα μπαχαρικών για το μαγείρεμα κρέατος και ψαριού. Τα φύλλα αυτού του φυτού χρησιμοποιούνται για να διακοσμήσουν σαλάτες και αλκοολούχα κοκτέιλ.
Το ορεινό δυόσμο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή αρωματικού τσαγιού, τονωτικών και μη αλκοολούχων ποτών, μους, σιροπιών, κομπόστες.
Ένα σύντομο βίντεο σχετικά με αυτό το θέμα:
Γιατί το μέντα του βουνού είναι καλό για εσάς
Το ορεινό δυόσμο δεν είναι μόνο συστατικό διατροφής, αλλά και φάρμακο. Οι ενώσεις που περιέχονται σε αυτό έχουν ευεργετική επίδραση στο σώμα ως σύνολο, ανακουφίζουν από το άγχος, βοηθούν στην αϋπνία και βοηθούν στην ανακούφιση του συνδρόμου χρόνιας κόπωσης.
Η χρήση της ορεινής μέντας στην παραδοσιακή ιατρική
Τα αφέψημα μέντας βουνού χρησιμοποιούνται ως ηρεμιστικό, καταπραΰνουν, ανακουφίζουν το άγχος. Το αρωματικό τσάι με φύλλα αυτού του φυτού ενδείκνυται για ασθένειες του γαστρεντερικού σωλήνα, καθώς και για ασθένειες του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος. Η φρέσκια μέντα του βουνού είναι αναισθητική και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανακούφιση του πονόδοντου.
Οι ευεργετικές ιδιότητες της οροσειράς χρησιμοποιούνται ευρέως στα καλλυντικά. Ένα αφέψημα και εγχύσεις αυτού του φυτού μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τις ακόλουθες διαδικασίες:
- Καθαρισμός του δέρματος του προσώπου, το οποίο αποτρέπει διάφορα εξανθήματα.
- Ξεπλύνοντας το στόμα.
- Ξεπλύνετε και προετοιμάζετε θρεπτικές μάσκες για τα μαλλιά του τριχωτού, που επιταχύνει την ανάπτυξή τους, αποτρέπει την τριχόπτωση, βελτιώνει την εμφάνιση.
- Το τρίψιμο στο τριχωτό της κεφαλής βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος, διεγείρει το μεταβολισμό.
Το ορεινό δυόσμο δεν έχει μόνο ευεργετικές ιδιότητες, αλλά και αντενδείξεις. Δεν συνιστάται για άτομα με χαμηλή αρτηριακή πίεση. Η κατανάλωση μέντας μπορεί να προκαλέσει καούρα και επιδείνωση των κιρσών. Μια άλλη αντένδειξη είναι η ατομική δυσανεξία.
Κανόνες προσγείωσης
Η ορεινή μέντα μπορεί να καλλιεργηθεί στον κήπο σας ως πολυετές. Αντέχει τις κρύες θερμοκρασίες έως - 28 ° С, επομένως θα αυξηθεί στις περισσότερες περιοχές της Ρωσίας.
Για φύτευση, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε έναν από τους ακόλουθους τύπους αναπαραγωγής:
- Σπόροι. Η πιο δύσκολη και χρονοβόρα μέθοδος, ωστόσο, για να καλλιεργήσετε τη μέντα στον ιστότοπο για πρώτη φορά, θα πρέπει να τη χρησιμοποιήσετε. Οι σπόροι μέντας βουνού μπορούν να αγοραστούν σε καταστήματα κηπουρικής ή να παραγγελθούν ηλεκτρονικά. Η προσγείωση επιτρέπεται να πραγματοποιείται τόσο σε γλάστρα όσο και σε ανοιχτό έδαφος, εάν ο καιρός το επιτρέπει. Σε περιοχές με δυσμενή κλίματα, είναι καλύτερα να χρησιμοποιήσετε τη μέθοδο δενδρυλλίων.
Τα σπορόφυτα φυτεύονται συνήθως τον Μάρτιο. Πριν από τη σπορά, οι σπόροι απορρίπτονται, απολυμαίνονται σε διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου για μισή ώρα και στη συνέχεια φυτεύονται σε ειδικά δοχεία - δοχεία γεμάτα με θρεπτικό έδαφος. Μπορείτε να το αγοράσετε στο κατάστημα ή να το προετοιμάσετε μόνοι σας. Για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο να αναμιγνύονται σε έδαφος με τύρφη, άμμο και χλοοτάπητα. Οι σπόροι απλώνονται στην επιφάνεια σε απόσταση 4-5 cm μεταξύ τους και στη συνέχεια είναι ελαφρώς βυθισμένοι. Το δοχείο χύνεται με νερό και απομακρύνεται σε ένα ζεστό μέρος.
Μετά από 2-3 εβδομάδες, οι σπόροι βλασταίνουν. Μετά την εμφάνιση 4-5 μόνιμων φύλλων, τα φυτά βυθίζονται σε ξεχωριστές γλάστρες και καλλιεργούνται σε εσωτερικούς χώρους. Με την έναρξη του ζεστού καιρού, όταν οι θερμοκρασίες τη νύχτα παύουν να πέφτουν κάτω από + 5 ° C, τα φυτά μεταμοσχεύονται σε ανοιχτό έδαφος.
Σπουδαίος! Τα πιο νόστιμα και ευαίσθητα χόρτα αναπτύσσονται σε δυόσμο που παράγεται από σπόρους. - Διαίρεση του θάμνου. Ένας ορεινός θάμνος μέντας που σκάβεται από το έδαφος χωρίζεται σε πολλά μέρη, ένα τμήμα, καθένα από τα οποία πρέπει να έχει ρίζες και μπουμπούκια ανάπτυξης. Στη συνέχεια, κάθονται σε μεμονωμένες τρύπες, στις οποίες προστίθεται λίγο χούμο. Για καλύτερη ριζοβολία, κόβεται το εναέριο τμήμα του θάμνου. Η επιτυχία της μεταμόσχευσης αποδεικνύεται από την εμφάνιση νεαρού φυλλώματος στους θάμνους 10-14 ημέρες μετά τη μεταμόσχευση.
- Επίπεδα. Για να αποκτήσετε στρώσεις, ένας από τους μίσχους του βουνού με μέντα αναδιπλώνεται και πασπαλίζεται με γη. Αφού ο βλαστός ριζώσει και δώσει νέους βλαστούς, κόβεται από το μητρικό θάμνο και μεταμοσχεύεται σε νέο μέρος.
- Στρώματα ρίζας. Το ριζικό σύστημα της ορεινής μέντας είναι τριπλό, επιφανειακό. Οι ρίζες έχουν συνήθως έναν αρκετά μεγάλο αριθμό αδρανών μπουμπουκιών. Για αναπαραγωγή, χρησιμοποιούνται στρώματα ρίζας μήκους 10-15 cm, τα οποία κόβονται από την κύρια ρίζα και φυτεύονται σε ένα προηγουμένως προετοιμασμένο μέρος σε βάθος 5-7 cm.
- Μοσχεύματα. Το μέντα του βουνού είναι ένα καλό μοσχεύματα. Για αναπαραγωγή, πρέπει να κόψετε το άνω μέρος του φυτού μήκους 10-12 cm με ωοθήκες φύλλων και να βάλετε το κομμένο μέρος σε δοχείο με νερό. Συνήθως 1-1,5 εβδομάδες αρκεί για το σχηματισμό νέων ριζών. Όλο αυτό το διάστημα, ο μίσχος πρέπει να βρίσκεται συνεχώς στο νερό.
Όταν το μήκος των ριζών φτάσει τα 2-3 cm, τα φυτά μεταφέρονται σε μόνιμο μέρος.
Για φύτευση, είναι καλύτερο να επιλέξετε ένα ηλιόλουστο, ανοιχτό μέρος. Η ορεινή μέντα μεγαλώνει στη σκιά. Δεν χρειάζεται πολύ υγραμένα εδάφη, η περίσσεια νερού είναι επιβλαβής για αυτήν. Επομένως, είναι καλύτερο να το φυτέψετε σε χαμηλά υψόμετρα, αποφεύγοντας τις βαλτώδεις περιοχές.
Χαρακτηριστικά ανάπτυξης και φροντίδας
Η μέντα του βουνού απαιτεί λίγη συντήρηση.Στο πρώτο μισό της σεζόν, συνιστάται η τροφοδοσία των θάμνων, ειδικά εάν το έδαφος στο οποίο καλλιεργούνται είναι φτωχό. Είναι προτιμότερο να χρησιμοποιείτε σύνθετα λιπάσματα αζώτου και φωσφόρου, αν και ορισμένοι κηπουροί προτείνουν τη χρήση οργανικής ύλης, για παράδειγμα, πολτού. Η ορεινή μέντα ανέχεται καλά την ξηρασία, οπότε το πότισμα πρέπει να είναι πολύ μέτριο. Μετά τη φύτευση, το έδαφος δίπλα στα φυτά πρέπει να χαλαρώσει και να καθαριστεί από ζιζάνια. Πριν από το χειμώνα, οι θάμνοι κόβονται εντελώς σε ύψος 8-10 εκ. Και η ρίζα καλύπτεται με πεσμένα φύλλα, κλαδιά ερυθρελάτης, σανό ή άχυρο.
Παράσιτα και ασθένειες
Παρά την υψηλή περιεκτικότητα σε αρωματικές ουσίες και μια έντονη μυρωδιά που απωθεί πολλά έντομα, η ορεινή μέντα έχει παράσιτα. Εδώ είναι μερικά από αυτά:
- Μύλος ψύλλων ή σκαθάρι άλματος. Είναι ένα μικρό αρθρόποδο έντομο μήκους μικρότερο από 2 mm, ανοιχτό καφέ χρώμα. Η παρουσία του στις φυτείες μέντας μπορεί να ανιχνευθεί από τη χαρακτηριστική βλάβη στα φύλλα. Οι σκαθάρια τρώνε μαλακούς ιστούς, αφήνοντας το κάτω δέρμα της πλάκας φύλλων ανέπαφο. Για νεαρά φυτά, ο ψύλλος μέντας αποτελεί σημαντικό κίνδυνο, ειδικά σε μεγάλους πληθυσμούς.
Για την καταπολέμηση του παρασίτου, οι φυτεύσεις αντιμετωπίζονται με Actellik κατά την περίοδο της εντατικής αύξησης της πράσινης μάζας. - Σκαθάρι με φύλλα μέντας. Αυτό είναι ένα μικρό σφάλμα μεγέθους μόλις 1 mm. Είναι εύκολα αναγνωρίσιμο από το χαρακτηριστικό πρασινωπό χάλκινο χρώμα του. Τα σκαθάρια φύλλων τρώνε νεαρά φυτά, εμποδίζοντας την ανάπτυξή τους. Για να απαλλαγούμε από αυτά, χρησιμοποιούνται εντομοκτόνα Chlorophos ή Metaphos.
- Κοινή αφίδα. Είναι μικροσκοπικά απορροφώντας έντομα που ζουν σε μεγάλες αποικίες στα στελέχη ή στο πίσω μέρος των φύλλων. Εκτός από την άμεση βλάβη από τρυπημένα φύλλα φύλλων, οι αφίδες αποτελούν φορέα διαφόρων ιογενών ασθενειών.
Μικροί πληθυσμοί εντόμων μπορούν να ξεπλυθούν με νερό ή με λαϊκές θεραπείες - έγχυση καυτερή πιπεριά, σκόρδο ή φικελίνη. - Μαμούνι. Ένα μικρό σκαθάρι με μακρά προβοσκίδα. Βλάπτει τις ωοθήκες και τα νεαρά φύλλα. Τα υαλοπίνακα απαντώνται σπάνια σε μεγάλο αριθμό, συνήθως απλώς βουρτσίζονται σε ένα πανί ή εφημερίδα και στη συνέχεια καίγονται.
- Σκουλήκι. Είναι η προνύμφη ενός σκαθάρι με κλικ, παρόμοια με μια μικρή σκληρή κάμπια με τμηματοποιημένο κίτρινο-πορτοκαλί σώμα και καφέ κεφαλή. Το wireworm ζει υπόγεια και τρέφεται με τις ρίζες των φυτών, προκαλώντας συχνά το θάνατό τους.
Εάν βρεθεί αυτό το παράσιτο, θα πρέπει να εγκαταλειφθεί η φύτευση μέντας βουνού σε αυτό το μέρος.
Οι ασθένειες είναι αρκετά σπάνιες στην ορεινή μέντα και συνήθως σχετίζονται με δυσμενείς καιρικές συνθήκες, κρύες θερμοκρασίες και υπερβολική υγρασία. Οι περισσότερες από αυτές τις ασθένειες είναι μυκητιακές. Αυτά περιλαμβάνουν:
- ωίδιο
- ανθράκωση
- Σεπτόρια;
- σπονδυλική βλάστηση (μαρασμός)
- φυλλωστίαση;
- φουσάριο;
- σκουριά.
Όλες αυτές οι ασθένειες, σε κάποιο βαθμό, επηρεάζουν τα εναέρια μέρη του ορεινού φυτού, προκαλώντας τη σήψη και τον επακόλουθο θάνατο. Για την πρόληψη της φύτευσης, υποβάλλονται σε επεξεργασία με 1% υγρό Bordeaux.
Πότε και πώς να συλλέξετε το Mountain Mint
Η καλύτερη στιγμή για κοπή και συγκομιδή ορεινού νομισματοκοπείου είναι τα μέσα Ιουλίου. Αυτή τη στιγμή, το φυτό κερδίζει μέγιστη πράσινη μάζα και τα φύλλα του έχουν υψηλή συγκέντρωση αρωματικών ουσιών. Κόψτε τη μέντα του βουνού μαζί με το στέλεχος, δένοντας δέσμες από τα φυτά.
Πώς να στεγνώσετε σωστά τη μέντα του βουνού
Είναι καλύτερο να στεγνώσετε τσαμπιά μέντας σε δεμένη κατάσταση, σε ξηρό, καλά αεριζόμενο χώρο. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για αυτό, για παράδειγμα, μια σοφίτα, βεράντα, μπαλκόνι. Τα φυτά δεν πρέπει να εκτίθενται σε άμεσο ηλιακό φως. Όταν στεγνώσει εντελώς, η ορεινή μέντα σπάει εύκολα. Αποθηκεύστε το σε ένα ερμητικά κλειστό γυαλί ή κεραμικό δοχείο.
Επιτρέπεται η χρήση σάκων από καμβά ή λινού για αποθήκευση, ωστόσο, στην περίπτωση αυτή, η μέντα βουνού πρέπει να φυλάσσεται ξεχωριστά από άλλα μπαχαρικά.
συμπέρασμα
Το Mountain mint είναι ένα ευέλικτο φυτό που έχει τόσο θρεπτική όσο και φαρμακευτική αξία. Δεν είναι δύσκολο να το καλλιεργήσετε, πολλοί κηπουροί δεν το νοιάζουν καν, μεγαλώνουν κάπου στην πίσω αυλή του κήπου. Παρά αυτές τις συνθήκες, η ορεινή μέντα ωριμάζει καλά, επιτρέποντάς σας να κάνετε ένα αποθεματικό για το χειμώνα, έτσι ώστε αργότερα, τα μεγάλα χειμωνιάτικα βράδια, το μοναδικό άρωμα του φύλλου αυτού του βοτάνου που προστίθεται στο τσάι θυμίζει το καλοκαίρι.
